Αποστολίδης Ρένος

Αποστολίδης Ρένος







--------------------------------------------------------------------------------
Bιογραφία-Βιβλιογραφία-Εργογραφία
--------------------------------------------------------------------------------


Τόπος Γέννησης Αθήνα
Ημερομηνία Γέννησης 1924
Ημερομηνία Θανάτου -
Λογοτεχνικές Κατηγορίες Πεζογραφία
Ποίηση
Δοκίμιο



Βιογραφικό Σημείωμα

ΡΕΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ (1924) Ο Ρένος Αποστολίδης γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του δημοσιογράφου Ηρακλή Αποστολίδη, αρχισυντάκτη σε πολλές αθηναϊκές εφημερίδες, διευθυντή της Εγκυκλοπαίδειας του Πυρσού και διευθυντή της Εθνικής Βιβλιοθήκης (1945-1959), και της Ελπινίκης το γένος Ζαμπέλη. Το 1935 τέλειωσε το δημοτικό σχολείο και το 1941 το Βαρβάκειο Γυμνάσιο, όπου στις 28 Οκτωβρίου του 1941 οργάνωσε μαθητική αποχή. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής παρέμεινε ανένταχτος. Σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (αποφοίτησε το 1950). Φοιτητής ακόμη κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου στρατεύτηκε με το βαθμό του οπλίτη στο κρατικό μέτωπο. Αμέσως μετά την αποφοίτησή του και για έντεκα χρόνια εργάστηκε ως καθηγητής αρχαίων και νέων ελληνικών , ιστορίας και λατινικών σε ιδιωτικά αθηναϊκά γυμνάσια. Υπήρξε συνεργάτης του κρατικού γραφείου Τύπου του εξωτερικού, της Διεύθυνσης Εξωτερικού Τύπου, της Γενικής Διεύθυνσης Τύπου του Υπουργείου Προεδρίας της Κυβερνήσεως και του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας. Τιμήθηκε με το βραβείο πεζογραφίας του Υπουργείου Παιδείας (1960 για το έργο του Ιστορίες από τις Νότιες Ακτές). Στο χώρο των γραμμάτων πρωτοεμφανίστηκε το 1944 με τη δημοσίευση του δοκιμίου Καιρός του είναι στο περιοδικό Γράμματα και την έκδοση του έργου του Τρεις σταθμοί μιας πορείας ένα χρόνο αργότερα. Συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά της πρωτεύουσας ως συντάκτης (Ελευθερία, Νίκη, Εικόνες, Γνώσεις, Νεώτερον Λεξικόν Ηλίου, Ανεξάρτητος Τύπος κ.α.) και ως κριτικός (Γράμματα, Φοιτητική Φωνή, Δελτίον του Βιβλίου, Κύκλος, Κοχλίας, Νέα Εστία, Νέοι Ρυθμοί, Νέες Εικόνες, Έθνος, Εθνικός Κήρυκας κ.α.). Από το 1951 ανέλαβε την αρχισυνταξία και την κριτική στήλη στο περιοδικό Ο Αιώνας μας, και το 1959 ίδρυσε με τον πατέρα του το περιοδικό Νέα Ελληνικά, από τις σελίδες του οποίου πρόβαλε την κριτική στάση του ενάντια στη λογοτεχνική γενιά του ’30. Το 1964 καταδικάστηκε σε κάθειρξη δυόμισι χρόνων - από την οποία εξέτισε τελικά τρεις μήνες - επειδή είχε εισβάλει στη Βουλή ηγούμενος μιας ομάδας ακροδεξιών. Στη δικτατορία του Παπαδόπουλου επέβαλε τη δημοσίευση σε συνέχειες της Ανθολογίας Νεοελληνικού Διηγήματος στις εφημερίδες της εποχής, η οποία όμως διακόπηκε από τη λογοκρισία με αφορμή τη δική του νουβέλα Ο Α2. Μετά τη δικτατορία συνέχισε να ασκεί κριτική από τις σελίδες του περιοδικού Τετράμηνα ως το 1979. Ο Ρένος Αποστολίδης ανήκει στους έλληνες πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς. Βασικό χαρακτηριστικό του έργου του είναι η κυριαρχία της παρεμβολής του συγγραφέα στη ροή της αφήγησης και η έκφραση της προσωπικής του άποψης και οπτικής του μύθου με τρόπο άμεσο. Βασική πηγή της θεματολογίας του είναι η περίοδος της γερμανικής κατοχής και του ελληνικού εμφυλίου, ιστορικά γεγονότα της οποίας εντάσσει στην αφήγησή του αξιοποιώντας τα και σχολιάζοντάς τα, τόσο για να κρίνει τις αρνητικές τους επιπτώσεις όσο και για να τονίσει το υπαρξιακό αδιέξοδο στο οποίο οδηγούν τους ήρωές του. Στα μεταγενέστερα έργα του στρέφεται προς τη σύγχρονή του πραγματικότητα, διατηρώντας ωστόσο την άποψή του για τον προδρομικό χαρακτήρα του εμφυλίου στις μεταπολεμικές αλλαγές στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Ελλάδας. Έργα του μεταφράστηκαν στα ολλανδικά, γερμανικά, γαλλικά και άλλες ξένες γλώσσες. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ρένου Αποστολίδη βλ. Χατζηβασιλείου Βαγγέλης, «Ρένος Αποστολίδης», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ’67Β΄, σ.224-247. Αθήνα, Σοκόλης, 1988, Χατζηφώτης Ι.Μ., «Αποστολίδης Ρένος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας2. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. και χ.σ., «Αποστολίδης Ρένος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό1. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1983.



Ενδεικτική Βιβλιογραφία


Αργυρίου Αλεξ., «Αποστολίδης Ρένος», λεξικό Πάπυρος-Λαρούς, 1984.
Βαρίκας Βάσος, «Το κατηγορώ των νέων. Ρένος Αποστολίδης: Κριτική του Μεταπολέμου» και «Ο σύγχρονος κόσμος. Ρένου Αποστολίδη: Βορά στο θηρίο», Συγγραφείς και κείμεναΑ΄·1961-1965, σ.137-139. Αθήνα, Ερμής, 1975 (πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα Το Βήμα, 24/3/1963 και 12/1/1964).
Βρεττάκος Νικηφόρος, Δημοκρατικός Τύπος, 14 και 21/1/1951 και 12/8/1951.
Θρύλος Άλκης, Κριτική για την Πυραμίδα ’67, Αγγλοελληνική ΕπιθεώρησηΕ΄, 5-6/1952, αρ.11, σ.452-453.
Θρύλος Άλκης, Κριτική για τις Ιστορίες από τις νότιες ακτές, Καινούρια Εποχή, Φθινόπωρο 1959, σ.220.
Κοτζιάς Αλέξανδρος, Μεταπολεμικοί πεζογράφοι, σ.20-22. Αθήνα, Κέδρος, 1982.
Κοτζιάς Αλέξανδρος, Δοκιμιακά και άλλα, σ.17-19. Αθήνα, 1986.
Κούρτοβικ Δημοσθένης, «Ρένος Αποστολίδης», Έλληνες μεταπολεμικοί συγγραφείς· Ένας οδηγός, σ.27-28. Αθήνα, Πατάκης, 1995.
Μουλλάς Παν., Κριτική για την Πυραμίδα ’67, Διαγώνιος1 (Θεσσαλονίκη), ετ.3, Πρωτοχρονιά 1960, σ.51-54.
Χατζηβασιλείου Βαγγέλης, «Ρένος Αποστολίδης», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ’67Β΄, σ.224-247. Αθήνα, Σοκόλης, 1988.
Χατζηφώτης Ι.Μ., «Αποστολίδης Ρένος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας2. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
Χατζίνης Γιάννης, Κριτική για την Πυραμίδα ’67, Νέα Εστία49, ετ.ΚΕ΄, 1η/4/1951, .492-493.
χ.σ., «Αποστολίδης Ρένος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό1. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1983.



Εργογραφία

(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις) Ι.Λογοτεχνία
Ποιητικά Γράμματα. Αθήνα, 1949.
Πυραμίδα ’67. Αθήνα, 1950 (και έκδοση β’ αναστατική, Αθήνα, 1968).
Ιστορίες από τις Νότιες Ακτές. Αθήνα, 1959 (και β’ έκδοση αναστατική, Αθήνα, 1970).
Ο Γρασσαδόρος και Τα χειρόγραφα του Max Tod. Αθήνα, 1960 (και έκδοση β’ αναστατική, Αθήνα, 1970).
Βορά στο Θηρίο. Αθήνα, 1963 (και έκδοση β’ συμπληρωμένη με τίτλο Από τον κόσμο ΡΑ, Αθήνα, 1973).
Στη γέμιση του φεγγαριού. Αθήνα, 1967 (έκδοση β’ αναστατική, 1981).
Ο Α2. Αθήνα, 1968.
Η άλλη Ιστορία. Αθήνα, 1972.
Ανθύλη. Αθήνα, 1973.
Καμμένα φρένα. Αθήνα, 1978.
Άξονες. Αθήνα, 1980.
Οι Ερινύες. Αθήνα, 1980.
Κ.Α.Ι.Γ.Ε. Αθήνα, 1982.
Οι Εξάγγελοι. Αθήνα, 1984.
Η αυτοκρατορία των σκουπιδιών. Αθήνα, Κάκτος, 1989.
Ο κεραυνός. Αθήνα, 1991.
Αυτός που γαβγίζουν οι σκύλοι. ΙΙ.Δοκίμια
Τρεις σταθμοί μιας πορείας. Αθήνα, 1945.
Τα Νέα Ελληνικά (περιοδική έκδοση). Αθήνα, 1952-1969.
Το κριτήριο. Αθήνα, 1960.
Κριτική του μεταπολέμου. Αθήνα, 1962.
Κατηγορώ. Αθήνα, 1965.
Κλειδιά. Αθήνα, 1968.
Τετράμηνα (τεύχη 1-8). Αθήνα, 1974-1979.
Αντι-τύπος. Αθήνα, 1975. ΙΙΙ. Άλλα κείμενα
Τα φτερά του Πελαργού (εφημερίδα του 524 τάγματος πεζικού της ενάτης μεραρχίας). 25/3/1949 ως 10/6/1949 έβγαλε εφτά δεκαπενθήμερα φύλλα.
Ανθολογία της Νεοελληνικής Γραμματείας1-7 · Ποιητική1-3, Διηγήματος1-4 (από κοινού με τους Ηρακλή, Ήρκο και Στάντη Αποστολίδη). Αθήνα, 1970-1978. ΙV. Ξενόγλωσσες εκδόσεις
Renos, 8 Kurzgeschichten auf Deutsch und davon 1 auch auf Niederlandisch, sant 1 Gedicht auf Deutsch, e 5 poesie in italiano. Αθήνα, 1977.