Αναστασιάδης Χρήστος Ψευδώνυμο: Παρμενίδης Χρήστος

Αναστασιάδης Χρήστος
Ψευδώνυμο: Παρμενίδης Χρήστος







--------------------------------------------------------------------------------
Bιογραφία-Βιβλιογραφία-Εργογραφία
--------------------------------------------------------------------------------


Τόπος Γέννησης Κωσνταντινούπολη
Ημερομηνία Γέννησης 1820
Ημερομηνία Θανάτου 1869
Λογοτεχνικές Κατηγορίες Πεζογραφία
Ποίηση
Ταξιδιωτική λογοτεχνία
Μετάφραση



Βιογραφικό Σημείωμα

ΧΡΗΣΤΟΣ Α. ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ (περ. 1820-1869) Ο Χρήστος Αναστασιάδης γεννήθηκε γύρω στο 1820 στην Κωνσταντινούπολη, γιος δασκάλου. Έχασε τη μητέρα του σε παιδική ηλικία και εγκαταστάθηκε με τον πατέρα του στην Αίγινα, όπου παρακολούθησε μαθήματα στο Κεντρικό Σχολείο του νησιού. Φοίτησε επίσης στο γυμνάσιο της Ερμούπολης (κατά τη διάρκεια της εικοσαετούς γυμνασιαρχίας του Γεώργιου Σερούιου) και το 1839 - οπότε πραγματοποίησε την παρθενική εμφάνισή του στη λογοτεχνία με τη δημοσίευση του ποιήματος Ο Λαιμοτομούμενος με το ψευδώνυμο Χρήστος Αναστασιάδης Βυζάντιος - ήταν μαθητής της τελευταίας τάξης. Το 1840 πέθανε ο πατέρας του και ο Χρήστος επέστρεψε στη γενέτειρά του για να ασχοληθεί με το εμπόριο. Εκεί παρέμεινε ως το 1845, οπότε γύρισε στην Αθήνα για να σπουδάσει φιλολογία. Το 1847 εξέδωσε μια μετάφραση του ιστορικού μυθιστορήματος του Villemain Λάσκαρις ή Οι Έλληνες κατά τον ΙΕ΄ αιώνα, όπου πρωτοχρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Παρμενίδης και έφυγε για σπουδές στο Παρίσι. Το 1850 αναχώρησε για το Manchester της Αγγλίας, όπου εργάστηκε ως οικοδιδάσκαλος και έμπορος και παντρεύτηκε την Πηνελόπη το γένος Ηλία Κουσκούρη, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Παράλληλα συνέχισε τη λογοτεχνική του δραστηριότητα, δημοσιεύοντας και εκδίδοντας ποιήματα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, μεταφράσεις και το μυθιστόρημα Ευγενία. Συνεργάστηκε ως ανταποκριτής με τις εφημερίδες Ευνομία και Αθηνά και τα περιοδικά Ευτέρπη και Πανδώρα. Πέθανε στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του για λόγους ανάρρωσης. Ο Χρήστος Παρμενίδης έγινε γνωστός στο χώρο των γραμμάτων κυρίως ως ποιητής, ενώ επιτυχία σημείωσε και ως μεταφραστής. Αξιοσημείωτη είναι η σταδιακή πορεία που πραγματοποίησε ο συγγραφέας από την ποιητική γραφή της τεχνοτροπίας του αθηναϊκού ρομαντισμού, στο ιστορικό μυθιστόρημα Ευγενία, με ενδιάμεσους σταθμούς [και επιρροές από] απόπειρες στο χώρο του έμμετρου αφηγήματος και μεταφράσεις ιστορικών μελετών, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τα ταξιδιωτικά του κείμενα. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Χρήστου Παρμενίδη βλ. Ντενίση Σοφία, «Χρήστος Α. Παρμενίδης», Η παλαιότερη πεζογραφία μας · Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμοΕ΄ (1830-1880), σ.96-109. Αθήνα, Σοκόλης, 1996.



Ενδεικτική Βιβλιογραφία


Δημαράς Κ.Θ., «Χρήστος Α. Παρμενίδης», Δελτίον της Αναγνωστικής Εταιρείας Κερκύρας17, 1980, σ.65-74.
Δημαράς Κ.Θ., «Ο Χ.Παρμενίδης στο Παρίσι του 1848», Δελτίο Αναγνωστικής Εταιρείας Κερκύρας22, 1988, σ.11-29.
«Νεκρολογία», Πανδώρα19, 1868-1869, σ.400.
Ντενίση Σοφία, «Χρήστος Α. Παρμενίδης», Η παλαιότερη πεζογραφία μας · Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμοΕ΄ (1830-1880), σ.96-109. Αθήνα, Σοκόλης, 1996.



Εργογραφία

(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις) Ι.Ποίηση
Ο Λαιμοτομούμενος · Ποίημα ελεγείον και εν αίνιγμα. Ερμούπολη, 1839.
Αι πρώται εμπνεύσεις. Κωνσταντινούπολη, 1844.
Νέα ποιήματα. Αθήνα, 1858.
[Ο Λάσκαρις ή Οι Έλληνες κατά τον ΙΕ’ αιώνα · μετάφρασις εκ των του κυρίου Βιλλεμαίνου] και Διάφορα ποιήματα υπό Χρήστου Α.Παρμενίδου. Αθήνα, 1847. ΙΙ.Μεταφράσεις
Ο Λάσκαρις ή Οι Έλληνες κατά τον ΙΕ΄ αιώνα · μετάφρασις εκ των του κυρίου Βιλλεμαίνου και Διάφορα ποιήματα υπό Χρήστου Α.Παρμενίδου. Αθήνα, 1847.
Βίος Λαυρεντίου του από Μεδίκων επικαλουμένου Μεγαλοπρεπούς υπό Γουλιέλμου Ρόσκου. Αθήνα, 1858.
Θεοδώρα Φραντζή ή Η πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως, υπό του αιδεσίμου I. [J]. M. Neale. Αθήνα, 1860.
Σαρδανάπαλος· Τραγωδία του λόρδου Βύρωνος, Ο Υιός της Δούλης και Ευγενία υπό Χρήστου Α. Παρμενίδου. Αθήνα, 1865. ΙΙΙ.Πεζογραφία
[Σαρδανάπαλος· Τραγωδία του λόρδου Βύρωνος, Ο Υιός της Δούλης και] Ευγενία υπό Χρήστου Α. Παρμενίδου. Αθήνα, 1865.